فقر مهارتی؛ عامل اصلی بیکاری جوانان کشور
به گزارش خبرنگار اقتصادی، بررسی‌ها نشان می‌دهد تنها ۲۸ درصد از رشته‌های آموزشی ارائه‌شده در کشور، با نیازهای واقعی بازار کار و رسته‌های اولویت‌دار اشتغال هماهنگی دارند. این شکاف جدی میان نظام آموزشی و بازار کار، از عوامل اصلی بروز **فقر مهارتی** و در نهایت افزایش نرخ بیکاری به‌ویژه در میان جوانان** است.
فقر مهارتی چیست و چرا نگران‌کننده است؟
فقر مهارتی به نبود یا کمبود مهارت‌های عملی مورد نیاز بازار کار اشاره دارد؛ مسئله‌ای که باعث شده بسیاری از فارغ‌التحصیلان، علیرغم داشتن مدارک دانشگاهی، موفق به ورود یا ماندگاری در بازار کار نشوند.
کارشناسان معتقدند مهم‌ترین دلایل بروز این پدیده عبارتند از:
– ضعف نظام آموزشی در تربیت نیروی کار مهارت‌محور
– نبود دوره‌های کارآموزی کافی
– ناآگاهی جوانان از مشاغل واقعی و نیاز بازار
– کمبود مراکز آموزش فنی و حرفه‌ای مؤثر
پیامدهای فقر مهارتی
ادامه‌ی این روند می‌تواند تبعاتی جدی برای اقتصاد کشور داشته باشد. از جمله این پیامدها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
– افزایش نرخ بیکاری در میان جوانان
– کاهش بهره‌وری نیروی کار
– تشدید نابرابری‌های اقتصادی و اجتماعی
– مهاجرت نیروی کار ماهر به خارج از کشور (فرار مغزها)
طرح تکاپو و شناسایی رسته‌های مزیت‌دار
در چارچوب طرح ملی تکاپو، با هدف توسعه اشتغال در استان‌ها، رسته‌های دارای بالاترین ظرفیت اشتغال و ارزش افزوده شناسایی شده‌اند. این رسته‌ها با توجه به معیارهایی مانند منابع، محیط زیست، مزیت‌های منطقه‌ای و رقابت‌پذیری انتخاب شده‌اند. با این حال، بررسی‌ها نشان می‌دهد که تنها بخش کوچکی از رشته‌های تحصیلی موجود، با این رسته‌های مزیت‌دار تطابق دارند.
جمع‌بندی و راهکارها
برای کاهش نرخ بیکاری و عبور از بحران فقر مهارتی، ضرورت دارد که سیاست‌گذاران و مسئولان آموزشی کشور:
– محتوای رشته‌های تحصیلی را بازنگری کنند
– آموزش‌های مهارتی و فنی را گسترش دهند
– همکاری میان دانشگاه‌ها و بازار کار را تقویت کنند
هماهنگی آموزش با نیاز بازار کار، کلید اشتغال پایدار در کشور است.
